Gisteren ben ik begonnen met de 5 day pouch test. Waarom? Omdat ik weer terug viel in mijn oude regime. Zoals ik al eerder aan gaf ben ik weer wat kilo’s aangekomen. Dit is helemaal mijn eigen schuld.
Na het overlijden van mijn moeder had ik er gewoon geen zin meer in. Letterlijk ook, het boeide me allemaal, sorry voor het schelden, geen reet meer. Het enige wat ik wilde (en nog steeds wil) was een moeder die nog leefde. En aangezien dat niet mogelijk is merkte ik dat ik steeds vaker weer ongezonde dingen ging eten. Voor mijn operatie was ik al een emo-eter en kennelijk is dat niet helemaal weg gegaan. De eerste maanden en zelfs het eerste jaar boeiden suikers en vetten me niet. Ik taalde er niet naar, ik had geen enkele moeite met het afslaan van vette meuk.
Sinds december is dat wel anders. Ik at vaker chips en chocolade en ook patat ging steeds vaker naar binnen. In kleine beetjes, dat wel. Maar naar binnen ging het. Hoe vaak ik ook tegen mezelf zei dat ik het niet meer ging doen, ik deed het toch.
En toen kwam opeens de knop: ik wil die laatste kilo’s echt nog kwijt. Nog zo’n twintig, om precies te zijn. Vorige week nam ik contact op met de diëtiste van het MC Slotervaart, het ziekenhuis waar ik geopereerd ben. Haar antwoord op mijn hulpvraag: zoek het maar uit en regel maar een diëtist in de buurt. Dit was voor mij een enorme teleurstelling. Hoezo, zoek het maar uit? Waarom willen ze me niet helpen? Ik vroeg waarom ze niet konden of wilden helpen en het antwoord was dat ze daar geen tijd voor hadden. Tot zover de excellente nazorg die ze me van tevoren beloofden.
Na dit teleurstellende gesprek en nadat mijn woede en onmacht wat gezakt was ben ik op zoek gegaan naar een methode die ik thuis kan toepassen. Uiteindelijk kwam ik dus uit bij de methode die ik hieronder zal proberen te beschrijven.
De 5 day pouch test is ontwikkeld door Kaye Bailey, zelf trotse eigenaresse van een mini-maag. Ze merkte ook dat ze aankwam een aantal jaren na de operatie en wilde dat een halt toeroepen. Geen gesnack meer, geen ranzige vetten en suikers meer naar binnen werken, maar gewoon gezond eten. Tsja, gewoon… Dat is dus nog best lastig, merkte ze.
Het doel van de vijf dagen is dat je weer leert luisteren naar je lichaam en je lichaam voedt met gezonde voeding.
Dag 1 en 2: je eet alleen maar vloeibaar. Proteïne shakes, bouillon, lichte soepen, suikervrije gelatinepudding of magere yoghurt. Je behandelt je mini-maag net zoals de eerste dagen na de operatie. Je maag zal minder gezwollen zijn en je went aan het niet meer eten van koolhydraten. Puur afkicken dus!
Dag 3: je mag weer vast eten, maar alleen zachte eiwitten. Vis uit blik (zalm of tonijn), zachte vis zoals tilapia of tong en eieren. Als eigenaar van een mini-maag moet je leren eerst je eiwitten te eten en daarna pas je groenten en koolhydraten op te eten. Dit deed ik in het begin al en heb ik een beetje naar de achtergrond geschoven. Vanaf morgen ga ik dit dus weer goed oppakken.
Dag 4: je mag weer wat hardere eiwitten eten. Kalkoen, kip, lam, schelpdieren, verse zalm en bijvoorbeeld heilbot. De vierde dag is een dag zoals alle anderen in de toekomst. Langzaam eten, na elke hap je vork neerleggen, stoppen met eten zodra je vol zit.
Dag 5: op de laatste dag mag je weer ‘gewoon’ vlees eten. Biefstuk, varken, lam, wild vlees. De laatste dag van het programma staat in het teken van het weer leren eten van alle soorten vlees en vis.
Je mag gedurende de vijf dagen zoveel eten als je wilt. Het is niet de bedoeling om een hongergevoel te hebben. Nu heb ik dat sowieso niet zo snel en eigenlijk zelden meer, maar het is fijn om te weten dat je gewoon mag eten.
De eerste twee dagen zijn nu voor mij bijna voorbij. Ik ben deze twee dagen wel aan het werk geweest, maar zat gewoon thuis. Ik denk dat het een goede keuze is geweest om te beginnen op dagen dat ik thuis kan werken, want vooral gisteren had ik last van een enorme hoofdpijn. Ik denk dat ik echt af heb moeten kicken van de suikers en vetten en dat mijn lichaam er om schreeuwde. Maar hé, ik ben er nu weer van af!
Nog drie dagen! Ik ben benieuwd naar de hoeveelheid eten die ik daarna kan eten en hoe snel ik vol zal zitten. Ik heb toen ik net geopereerd was van twee hele lieve mensen een boek van Ralph Moorman gekregen, de boodschappencoach. Daar staan zoveel bruikbare tips in voor het uitbannen van suikers en slechte e-nummers dat ik het wel móet proberen van mezelf. Niet te streng, maar gewoon normaal. Omdat ik dat waard ben.
Sorry voor de enorme lap tekst. Ik ben altijd eerlijk geweest op mijn site en vind dat ik ook eerlijk moet zijn als het even tegen zit. Ik hoop dat jullie er wat aan hebben en dat het niet afschrikt. Dit hoort er ook gewoon bij. Het leven na een gastric bypass is niet altijd rozengeur en maneschijn helaas 🙂
Bedankt voor het lezen!