Iedereen die op dieet is kent het: je komt weer aan. Weken, maanden en misschien wel jaren ben je bezig met afvallen en dan opeens kom je weer aan.
Ook de mensen met een gastric bypass ontkomen er niet aan. Toen ik net begon met het traject nam ik me voor om nooit meer aan te komen. Helaas, ik ben ook al aangekomen. En het is mijn eigen schuld. Oké, het is maar 2 kilo, maar toch: ik ben aangekomen.
Zoals ik al zei: het is mijn eigen schuld. Ik weet precies hoe het komt. Waar ik de eerste 1,5 jaar ontzettend streng was voor mezelf begin ik nu wat meer de teugels te laten vieren. Ik let niet meer zo goed op de hoeveelheid eiwitten die ik binnen krijg en daardoor kom ik langzaam aan. Daarnaast gaat het sporten nog niet zoals ik wil. Door een hardnekkige knieblessure moet ik veel sporten aan mij voorbij laten gaan. Inmiddels ben ik drug bezig met fysiotherapie, maar ik ben er nog lang niet.
Door dit nu online te zetten geef ik het startsein voor strakkere teugels. Ik ga weer flink bezig met afvallen. Ik ga een dagboek bijhouden met alles wat ik op een dag eet en ik ga weer goed op mijn eiwitten letten. En als mijn poezelige knietjes het toe laten ga ik meer sporten.
Hoe doen de andere eigenaren van een mini-maag dit? Misschien kunnen we tips met elkaar uitwisselen? Ook ben ik erg benieuwd naar wat jullie op een dag eten en wat jullie doen om zoveel mogelijk eiwitten binnen te krijgen.
Eigenlijk lijkt het me wel leuk om een klein groepje op te richten. Gewoon, om elkaar te steunen. Niks zoetsappigs en heftigs, maar gewoon leuk en motiverend voor elkaar.
Lijkt dat jullie wat? Doen jullie met me mee?
Ik doe met je mee! De euforie van de vliegende kilo’s is voorbij en ik moet nu gewoon goed opletten om het stabiel te houden. Niet lijnen, geen diëten, maar nog bewuster bezig zijn met mijn voeding.
herkenbaar. Ik ben, 15 maanden na de operatie, nu ook aan het stabiliseren en ben doodsbang weer aan te komen. Ik heb met mezelf afgesproken om mijn grootste valkuil (paprikachips) NOOIT MEER IN HUIS TE HALEN. Doe het ook echt niet. Voor de rest heb ik veel houvast aan mijn vaste eetschema. In het weekend gun ik mezelf dan wat extra. En het sporten is een way of life geworden. Zo hoop ik stabiel te kunnen blijven. Van maat 56 naar 42: ik geef het echt niet zomaar op. Merk dat dat ook een enorme motivatie is om consequent door de week heen te blijven bewegen.
Ik doe mee!