Het eerste wat ik ga doen als ik genoeg ben afgevallen is naar een pretpark gaan. Gewoon, omdat ik dan in elke attractie pas! Keihard gillen in de achtbaan, mijn jeugd herleven in de zweefmolen en nat worden in de wildwaterbaan.

Ik denk dat je als slank mens niet eens nadenkt bij dat soort dingen. Het is voor iedereen met een slank postuur heel normaal om alles te kunnen doen wat je wilt. Bungeejumpen bijvoorbeeld. Of parachutespringen. Paragliden. Dat soort dingen kunnen allemaal niet wanneer je te dik bent. Niet dat ik altijd al uit een vliegtuig heb willen springen, maar als ik dat wel zou willen zou ik het niet eens mogen. ‘Nee mevrouw, u bent te dik.’ En bedankt!

Of wat dacht je van, heel simpel, in elke stoel die je tegen komt kunnen zitten. Niet vast zitten met je heupen, maar gewoon lekker ruim in die stoel met leuningen heen en weer kunnen wiebelen zonder dat je bang bent er doorheen te zakken. Nooit meer de stoel moeten tegenhouden omdat hij anders aan je heupen blijft plakken als je op staat. Nooit meer je koortsachtig afvragen of je wel in de stoel past als je naar een nieuw restaurant gaat. Nooit meer janken bij de gedachte aan 14 uur in opeengepropt in een vliegtuigstoel te moeten zitten.

Nooit meer stress, maar gewoon alles kunnen doen wat ik wil. Ja, ik kijk daar naar uit.