Veertig kilo geleden ging ik nooit naast mensen zitten in de bus. Niet omdat ik andere mensen vies vind, maar omdat ik ze niet wilde verpletteren met mijn lichaam. Yup, dat is hard, maar het is wel de waarheid. Gelukkig had ik meestal een plekje in de bus, maar het kwam ook wel eens voor dat hij al zó vol zat dat er geen bankjes meer vrij waren. Dan maar staan.
En wat dacht je van andersom? Hoe vaak is het wel niet voor gekomen dat mensen niet naast me gingen zitten omdat er te weinig plek over was? Echt, dat was één van de vernederendste momenten die ik mee heb gemaakt als plus size vrouw. Mensen zien een plekje, kijken mij aan en blijven vervolgens gewoon staan. Omdat naast mij zitten toch niet comfortabel is.
Stiekem kon ik dan wel door de grond zakken, maar in werkelijkheid liet ik niks merken. Het liefst zou ik jankend in een hoekje kruipen, maar ik bleef lachen. Gewoon, omdat ik niemand wilde laten merken hoeveel last ik er zelf ook van had. Dat ik écht niet voor mijn lol dik was, maar dat ik verdriet had. Dat ik een vrouw met pijn was (en ben).
Met het verliezen van de kilo’s win ik een heleboel zelfvertrouwen. Het gaat stukken beter met me, maar ik merk dat een slanker lichaam niet zaligmakend is. Hoewel ik zelfvertrouwen heb gewonnen merk ik dat ik er nog lang niet ben. Het is niet zo dat een slanker lichaam alles op lost. Dat wist ik natuurlijk ook wel, maar stiekem hoopte ik dat het toch een heleboel zou schelen. Think again, woman! 🙂
Ach, ik heb de grootste stappen al genomen. Nu nog zorgen dat die kleine stapjes geen enorme hindernissen worden.
Heb een mooie dag!
Ik ben een dikke dame en heb altijd de pech dat er JUIST dikke mensen naast me komen zitten in trein en bus, bloed irritant. Het zal heus verbroederen ofzo maar dit zit toch voor geen meter mensen, denk toch na :-S Nee ik zit echt liever alleen. Misschien moet ik de suggestie van Urbanus maar ’s opvolgen en een jas van stekelvarkens leer laten maken XD
Hahahaha, ik moest heel hard lachen om je comment! Mijn zusje klaagt daar ook steeds over. Ook zij is curvy en volgens haar zit er stroop op haar reet, want ook naast haar komen steeds curvy vrouwen zitten. Zit je lekker zeg, op elkaar geplakt in de trein. Voordeel: als er een botsing is zit je in ieder geval lekker strak in je stoel 🙂
Een jas van stekelvarkens is trouwens altijd een goed idee 🙂
Vreselijk is het haha, grappig dat zij dat inderdaad ook al ’s had gemerkt. Ik snap die gedachtengang er ook helemaal niet achter, zit dan nog vaak een ‘normaal of dun’ iemand met een lege stoel naast zich en dan TOCH komen ze naast mij zitten -_- vermoeiend haha.