Na 20 dagen vrij te zijn geweest ga ik woensdag weer aan het werk.
Hoewel ik erg uit kijk naar lekker kletsen met mijn collega’s en, oh ja, tussendoor keihard werken, ben ik ook wel nieuwsgierig naar hoe het allemaal zal gaan.
Hoe ga ik het doen met eten? Zal mijn pauze lang genoeg zijn om mijn eten naar binnen te werken? Zal ik niet vergeten te eten? Vooral dat laatste is nog best wel een ding, want ik heb gewoon geen honger. Echt helemaal geen honger. Kan jij het je voorstellen om geen honger te hebben? Nee? Voordat ik geopereerd was kon ik het me ook niet voorstellen. Hoewel het nu realiteit is moet ik er wel een beetje aan wennen.
Hoe gek is het om geen honger te hebben? Om geen écht totaal geen oog te hebben voor vette meuk, chips en chocola? Yup, heel gek. Eigenlijk ben ik daar natuurlijk ontzettend blij om. Mijn leven stond voor de operatie in het teken van eten en nog meer eten en nu staat het vooral in het teken van genoeg eten. Bijzonder.
Ik ben zó dankbaar voor de uitvinder van deze operatie, haha. Ik ben zó blij met mijn keuze om de operatie te ondergaan. Mijn leven ziet er nu al heel anders uit en dat vind ik fijn. Natuurlijk zal ik het heus niet altijd leuk vinden, maar ik ben op weg naar een gezonder lichaam en ik kijk er enorm naar uit me weer normaal te kunnen bewegen. Om weer te kunnen wandelen, om lekker te fietsen en de hele avond te kunnen dansen bij een concert. De eerste concerten staan trouwens alweer in de planning. In december ga ik, weliswaar met zitplaatsen, naar Anouk. In april naar Justin Timberlake en in juni naar, jawel, One Direction, haha. Vooral die laatste vind ik hilarisch omdat ik vroeger een diehard Boyband fan was. Ik ben benieuwd hoe het zal zijn om als ‘ouwe’ tussen de tieners te staan 😉
Goed, einde relaas! Wat ik eigenlijk met dit artikel wilde zeggen? Dat ik toe ben aan de volgende stap: weer aan het werk gaan! Bring it on!
Veel succes woensdag, het zal best weer even wennen zijn!
Ik wacht op de uitnodiging voor het eerste gesprek in Leeuwarden. Wauw ik ken je dan wel niet maar zelfs ik ben trots op je! En ik vind het zo herkenbaar dat je in 1 van je eerste stukken op deze site schreef dat je deze keuze kon maken omdat je houdt van jezelf. Ik geloof dat ik ook hou van mezelf en dat heb ik lang niet kunnen zeggen. Ik wens je veel sterkte en ik blijf zeker je vorderingen volgen!
Liefs,
Miranda
Dankjewel Miranda,lief van je! En wat spannend ook voor jou dat je nog wacht op de uitnodiging. Ik vond dat echt een verschrikkelijk zenuwslopende tijd. Hou jij het allemaal een beetje vol? Ik wens je in ieder geval veel succes en als je vragen hebt: let me know!
Hoi Marije,
In oktober van vorig jaar vertelde mijn huisarts dat ik in aanmerking kwam nadat ik het vroeg. Gezien mijn leeftijd dacht ik dat ik geen schijn van kans maakte (Ik was toen 25), want ik had geen idee dat 20-ers ook gewoon een verkleining konden krijgen. Of nou ja, niet gewoon maar je snapt wel wat ik bedoel. Helaas overleed kort op dat nieuws mijn zus. En ik had het traject op dat moment helemaal niet aan gekund. Maar, we zijn 13 maanden verder en ik ben mijn gevecht tegen mijn gewicht, dat ik al strijd van jongs af aan nu zat. Ja, ik heb alles geprobeerd. Nee, niks werkt. Nu weeg ik 120 kilo op een lengte van 156 cm. Voetballen met mijn kids bekoop ik met drie weken lang vreselijke pijn in mijn ledematen. Ik wil dat niet meer. Dus donderdag de verwijzing gevraagd. Ik kan nog worden afgewezen maar ik ga elke kliniek langs tot er 1 is die me wil helpen. Ik hoop deze week op een brief in de bus met de eerste uitnodiging. Zenuwslopend, ja. Ik ben sinds ik de dokter heb gezegd me door te sturen heel veel aan het huilen. En diëten. Toch wel. Ik weet echt dat het geen makkelijke tijd gaat worden. Ik heb twee keizersneden gehad en door mijn schildklierafwijking heel ik niet zo snel, zeker niet na een operatie. Maar ik heb het er allemaal voor over. En gelukkig wel steun in de omgeving van vrouwen die ik ken die de operatie hebben ondergaan. Maar een soort van dagboek zoals jij nu hebt is heel verfrissend en verhelderend. Good job! Ik blijf je volgen en ik hou je op de hoogte. Als je tegen die tijd zin hebt om me een beetje te coachen , dan graag haha!
Liefs,
Miranda
oktober had moeten zijn augustus haha…het is al laat he xxx
Succes morgen!
Gaat je vast lukken! 🙂
Niet te veel druk maken, en gewoon hup, aan het werk! Het komt vast goed 😉
En nee, geen honger hebben, nooit honger hebben…. Ook ik kan het me niet voorstellen